Cudzoziemców podejmujących pracę w Polsce obejmuje równość w zatrudnieniu i wynagrodzeniu. Oznacza to, że pracodawca musi zapewnić, pracującemu u niego obcokrajowcowi takie same warunki i zapłatę za pracę, co obywatelowi Polski. Dlatego każdy przedsiębiorca decydujący się na zatrudnienie cudzoziemca powinien zapoznać się z przepisami regulującymi te kwestie. Wyjaśniamy, jaka jest minimalna płaca dla obcokrajowca zatrudnionego na podstawie umowy o pracę.
Zatrudnianie cudzoziemców w 2022 roku
29 stycznia 2022 r. weszła w życie oczekiwana przez pracodawców nowelizacja przepisów dotyczących legalizacji pobytu cudzoziemców w Polsce, a mianowicie ustawa z dnia 17 grudnia 2021 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.2022, art. 91). Celem ustawodawcy jest przyspieszenie i uproszczenie procedur udzielania cudzoziemcom zezwoleń na pobyt czasowy w Polsce, w szczególności tak zwanych ujednoliconych zezwoleń na pobyt czasowy i pracę. Wydaje się jednak, że nie wszystkie wprowadzone zmiany są pozytywne dla naszych rodzimych przedsiębiorców.
Zmiany w ustawie o cudzoziemcach w 2022 roku
Jedną z najważniejszych zmian w ustawie o cudzoziemcach jest uproszczenie procedur udzielania cudzoziemcom zezwoleń na pobyt czasowy i pracę. Nowelizacja usunęła dwa warunki, które cudzoziemiec musiał spełnić, aby ubiegać się o zezwolenie:
- cudzoziemiec miał stałe i regularne źródło dochodu wystarczające na pokrycie kosztów utrzymania siebie i członków rodziny pozostającej na jego utrzymaniu;
- cudzoziemiec miał zapewnione miejsce zamieszkania na terenie RP.
Istotną zmianą, która obejmuje również zezwolenia jednolite, jest rozszerzenie kategorii przypadków, które nie wymagają zmiany lub nowej licencji. W związku z tym sytuacja zmiany nazwy stanowiska pracy, na którym pracuje cudzoziemiec, przy zachowaniu tego samego zakresu obowiązków lub wydłużeniu czasu pracy przy proporcjonalnym wzroście wynagrodzenia, nie wymaga już wydania zezwolenia. Ponadto w przypadku zmiany przedmiotu powierzenia pracy cudzoziemcowi, osoba ta nie musi ubiegać się o nowe zezwolenie, a jedynie zmienić jednostkę. Wydaje się, że zmiany w tym zakresie są korzystne, gdyż znacznie ułatwią procedurę zatrudniania cudzoziemców, a także odciążają urzędy, które nie muszą brać pod uwagę liczby wniosków o zmianę lub wydanie nowej licencji wcześniej. Dozwolony czas pracy przedłuża się również na podstawie oświadczenia o delegowaniu pracy cudzoziemcom z 6 krajów: Armenii, Białorusi, Gruzji, Mołdawii, Rosji i Ukrainy.
Możliwość delegowania pracy na podstawie takich oświadczeń przewiduje ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. W ramach wprowadzonej zmiany cudzoziemiec może pracować na podstawie deklaracji do 24 miesięcy. Po tym okresie cudzoziemcowi może zostać powierzona praca na podstawie nowego oświadczenia, bez konieczności czekania 6 miesięcy, która wcześniej stanowiła wymagany okres przerwy i odpoczynku.
Minimalne wynagrodzenie cudzoziemca w 2022 roku
Ustawodawca rezygnując z wymogów, jakie muszą spełnić cudzoziemcy ubiegający się o jednolite zezwolenie na pracę i pobyt czasowy, wprowadził przepis, zgodnie z którym wynagrodzenie otrzymywane przez cudzoziemców nie powinno być niższe od minimalnego wynagrodzenia za pracę, które w 2022 r. wynosi łącznie 3010 zł. Wymóg ten jest niezależny od liczby przepracowanych godzin i rodzaju stosunku prawnego, na którym opiera się zatrudnienie, jest więc możliwy również w przypadku cudzoziemców wykonujących pracę w niepełnym wymiarze godzin i na podstawie umowy zlecenie.
Minimalne wynagrodzenie obcokrajowca a mniejszy wymiar etatu
Proponowana zmiana może budzić obawy pracodawców zamierzających zatrudniać cudzoziemców do pracy w niepełnym wymiarze godzin. W takiej sytuacji pracodawca będzie musiał zagwarantować mu wynagrodzenie w wysokości co najmniej 3010 zł, natomiast zatrudnienie polskiego pracownika, za taką samą liczbę godzin, może zaoferować mu niższą, dostosowaną do wymiaru czasu pracy pensję. Przewidziany przepis, choć wydaje się korzystny dla pracowników zagranicznych, gdyż gwarantuje im pewien minimalny poziom życia niezbędny do utrzymania siebie i ich rodzin w Polsce, może budzić obawy pracodawcy, że takie zatrudnienie będzie postrzegane jako różnicę w traktowaniu pracownika polskiego i pracownika zagranicznego.
źródło: sawickiwspolnicy.pl
